அதா²க³த꞉ கஶ்சித³தி⁴ஜ்யத⁴ன்வா முனிம்ʼ நிஷாத³꞉ ஸஹஸா ஜகா³த³ .
த்வம்ʼ ஸத்யவாக்³ப்³ரூஹி முனே த்வயா கிம்ʼ த்³ருʼஷ்ட꞉ கிடி꞉ ஸாயகவித்³த⁴தே³ஹ꞉ .. 13-1..

த்³ருʼஷ்டஸ்த்வயா சேத்³வத³ ஸூகர꞉ க்வ க³தோ ந வா(அ)த்³ருʼஶ்யத கிம்ʼ முனீந்த்³ர .
அஹம்ʼ நிஷாத³꞉ க²லு வன்யவ்ருʼத்திர்மமாஸ்தி தா³ராதி³கபோஷ்யவர்க³꞉ .. 13-2..

अथागतः कश्चिदधिज्यधन्वा मुनिं निषादः सहसा जगाद ।
त्वं सत्यवाग्ब्रूहि मुने त्वया किं दृष्टः किटिः सायकविद्धदेहः ॥ १३-१॥

दृष्टस्त्वया चेद्वद सूकरः क्व गतो न वाऽदृश्यत किं मुनीन्द्र ।
अहं निषादः खलु वन्यवृत्तिर्ममास्ति दारादिकपोष्यवर्गः ॥ १३-२॥

ஶ்ருத்வா நிஷாத³ஸ்ய வசோ முனி꞉ ஸ தூஷ்ணீம்ʼ ஸ்தி²தஶ்சிந்தயதி ஸ்ம கா³ட⁴ம் .
வதா³மி கிம்ʼ த்³ருʼஷ்ட இதீர்யதே சேத்³த⁴ன்யாத³யம்ʼ தம்ʼ மம சாப்யக⁴ம்ʼ ஸ்யாத் .. 13-3..

ஸத்யம்ʼ நரம்ʼ ரக்ஷதி ரக்ஷிதம்ʼ சேத³ஸத்யவக்தா நரகம்ʼ வ்ரஜேச்ச .
ஸத்யம்ʼ ஹி ஸத்யம்ʼ ஸத³யம்ʼ ந கிஞ்சித்ஸத்யம்ʼ க்ருʼபாஶூன்யமித³ம்ʼ மதம்ʼ மே .. 13-4..

श्रुत्वा निषादस्य वचो मुनिः स तूष्णीं स्थितश्चिन्तयति स्म गाढम् ।
वदामि किं दृष्ट इतीर्यते चेद्धन्यादयं तं मम चाप्यघं स्यात् ॥ १३-३॥

सत्यं नरं रक्षति रक्षितं चेदसत्यवक्ता नरकं व्रजेच्च ।
सत्यं हि सत्यं सदयं न किञ्चित्सत्यं कृपाशून्यमिदं मतं मे ॥ १३-४॥

ஏவம்ʼ முனேஶ்சிந்தயத꞉ ஸ்வகார்யவ்யக்³ரோ நிஷாத³꞉ புனரேவமூசே .
த்³ருʼஷ்டஸ்த்வயா கிம்ʼ ஸ கிடிர்ன கிம்ʼ வா த்³ருʼஷ்ட꞉ ஸ ஶீக்⁴ரம்ʼ கத²யாத்ர ஸத்யம் .. 13-5..

முநிஸ்தமாஹாத்ர புன꞉ புன꞉ கிம்ʼ நிஷாத³ மாம்ʼ ப்ருʼச்ச²ஸி மோஹமக்³ன꞉ .
பஶ்யன் ந பா⁴ஷேத ந ச ப்³ருவாண꞉ பஶ்யேத³லம்ʼ வாக்³பி⁴ரவேஹி ஸத்யம் .. 13-6..

एवं मुनेश्चिन्तयतः स्वकार्यव्यग्रो निषादः पुनरेवमूचे ।
दृष्टस्त्वया किं स किटिर्न किं वा दृष्टः स शीघ्रं कथयात्र सत्यम् ॥ १३-५॥

मुनिस्तमाहात्र पुनः पुनः किं निषाद मां पृच्छसि मोहमग्नः ।
पश्यन् न भाषेत न च ब्रुवाणः पश्येदलं वाग्भिरवेहि सत्यम् ॥ १३-६॥

உன்மாதி³னோ ஜல்பனமேததே³வம்ʼ மத்வா நிஷாத³꞉ ஸஹஸா ஜகா³ம .
ந ஸத்யமுக்தம்ʼ முனினா ந கோலோ ஹதஶ்ச ஸர்வம்ʼ தவ தே³வி லீலா꞉ .. 13-7..

த்³ரஷ்டா பரம்ʼ ப்³ரஹ்ம ததே³வ ச ஸ்யாதி³தி ஶ்ருதி꞉ ப்ராஹ ந பா⁴ஷதே ஸ꞉ .
ஸதா³ ப்³ருவாணஸ்து ந பஶ்யதீத³மயம்ʼ ஹி ஸத்யவ்ரதவாக்யஸார꞉ .. 13-8..

उन्मादिनो जल्पनमेतदेवं मत्वा निषादः सहसा जगाम ।
न सत्यमुक्तं मुनिना न कोलो हतश्च सर्वं तव देवि लीलाः ॥ १३-७॥

द्रष्टा परं ब्रह्म तदेव च स्यादिति श्रुतिः प्राह न भाषते सः ।
सदा ब्रुवाणस्तु न पश्यतीदमयं हि सत्यव्रतवाक्यसारः ॥ १३-८॥

பூ⁴ய꞉ ஸ ஸாரஸ்வதபீ³ஜமந்த்ரம்ʼ சிரம்ʼ ஜபன் ஜ்ஞானநிதி⁴꞉ கவிஶ்ச .
வால்மீகிவத்ஸர்வதி³ஶி ப்ரஸித்³தோ⁴ ப³பூ⁴வ ப³ந்தூ⁴ன் ஸமதர்பயச்ச .. 13-9..

ஸ்ம்ருʼதா நதா தே³வி ஸுபூஜிதா வா ஶ்ருதா நுதா வா க²லு வந்தி³தா வா .
த³தா³ஸி நித்யம்ʼ ஹிதமாஶ்ரிதேப்⁴ய꞉ க்ருʼபார்த்³ரசித்தே ஸததம்ʼ நமஸ்தே .. 13-10..

भूयः स सारस्वतबीजमन्त्रं चिरं जपन् ज्ञाननिधिः कविश्च ।
वाल्मीकिवत्सर्वदिशि प्रसिद्धो बभूव बन्धून् समतर्पयच्च ॥ १३-९॥

स्मृता नता देवि सुपूजिता वा श्रुता नुता वा खलु वन्दिता वा ।
ददासि नित्यं हितमाश्रितेभ्यः कृपार्द्रचित्ते सततं नमस्ते ॥ १३-१०॥