அதோ²ருபுண்யே மது²ராபுரே து விபூ⁴ஷிதே மௌக்திகமாலிகாபி⁴꞉ .
ஶ்ரீதே³வகீஶௌரிவிவாஹரங்கே³ ஸர்வை꞉ ஶ்ருதம்ʼ வ்யோமவச꞉ ஸ்பு²டார்த²ம் .. 20-1..

அவேஹி போ⁴ தே³வகநந்த³னாயா꞉ ஸுதோ(அ)ஷ்டம꞉ கம்ʼஸ தவாந்தக꞉ ஸ்யாத் .
ஶ்ருத்வேதி தாம்ʼ ஹந்துமஸிம்ʼ த³தா⁴ன꞉ கம்ʼஸோ நிருத்³தோ⁴ வஸுதே³வமுக்²யை꞉ .. 20-2..

अथोरुपुण्ये मथुरापुरे तु विभूषिते मौक्तिकमालिकाभिः ।
श्रीदेवकीशौरिविवाहरङ्गे सर्वैः श्रुतं व्योमवचः स्फुटार्थम् ॥ २०-१॥

अवेहि भो देवकनन्दनायाः सुतोऽष्टमः कंस तवान्तकः स्यात् ।
श्रुत्वेति तां हन्तुमसिं दधानः कंसो निरुद्धो वसुदेवमुख्यैः ॥ २०-२॥

அதா²ஹ ஶௌரி꞉ ஶ்ருʼணு கம்ʼஸ புத்ரான் த³தா³மி தே(அ)ஸ்யா꞉ ஶபத²ம்ʼ கரோமி .
ஏதத்³வசோ மே வ்யபி⁴சர்யதே சேன்மத்பூர்வஜாதா நரகே பதந்து .. 20-3..

ஶ்ரத்³தா⁴ய ஶௌரேர்வசனம்ʼ ப்ரஶாந்தஸ்தாம்ʼ தே³வகீம்ʼ போ⁴ஜபதிர்முமோச .
ஸர்வே ச துஷ்டா யத³வோ நக³ர்யாம்ʼ தௌ த³ம்பதீ சோஷதுராத்தமோத³ம் .. 20-4..

अथाह शौरिः श‍ृणु कंस पुत्रान् ददामि तेऽस्याः शपथं करोमि ।
एतद्वचो मे व्यभिचर्यते चेन्मत्पूर्वजाता नरके पतन्तु ॥ २०-३॥

श्रद्धाय शौरेर्वचनं प्रशान्तस्तां देवकीं भोजपतिर्मुमोच ।
सर्वे च तुष्टा यदवो नगर्यां तौ दम्पती चोषतुरात्तमोदम् ॥ २०-४॥

காலே ஸதீ புத்ரமஸூத தாத꞉ கம்ʼஸாய நிஶ்ஶங்கமதா³த்ஸுதம்ʼ ஸ்வம் .
ஹந்தா ந மே(அ)யம்ʼ ஶிஶுரித்யுதீ³ர்ய தம்ʼ ப்ரத்யதா³த்³போ⁴ஜபதிஶ்ச தஸ்மை .. 20-5..

அதா²ஶு பூ⁴பா⁴ரவிநாஶனாக்²யத்வந்நாடகப்ரேக்ஷணகௌதுகேன .
ஶ்ரீநாரத³꞉ ஸர்வவிதே³த்ய கம்ʼஸமத்³ருʼஶ்யஹாஸம்ʼ ஸகலம்ʼ ஜகா³த³ .. 20-6..

काले सती पुत्रमसूत तातः कंसाय निश्शङ्कमदात्सुतं स्वम् ।
हन्ता न मेऽयं शिशुरित्युदीर्य तं प्रत्यदाद्भोजपतिश्च तस्मै ॥ २०-५॥

अथाशु भूभारविनाशनाख्यत्वन्नाटकप्रेक्षणकौतुकेन ।
श्रीनारदः सर्वविदेत्य कंसमदृश्यहासं सकलं जगाद ॥ २०-६॥

த்வம்ʼ பூ⁴ப தை³த்ய꞉ க²லு காலனேமிர்ஜக³த்ப்ரஸித்³தோ⁴ ஹரிணா ஹதஶ்ச .
ததோ(அ)த்ர ஜாதோ(அ)ஸி ஸுரா ஹரிஶ்ச த்வாம்ʼ ஹந்துமிச்ச²ந்த்யது⁴னா(அ)பி ஶத்ரும் .. 20-7..

தே³வாஸ்தத³ர்த²ம்ʼ நரரூபிணோ(அ)த்ர வ்ரஜே ச ஜாதா வஸுதே³வமுக்²யா꞉ .
நந்தா³த³யஶ்ச த்ரித³ஶா இமே ந விஸ்ரம்ப⁴ணீயா ந ச பா³ந்த⁴வாஸ்தே .. 20-8..

त्वं भूप दैत्यः खलु कालनेमिर्जगत्प्रसिद्धो हरिणा हतश्च ।
ततोऽत्र जातोऽसि सुरा हरिश्च त्वां हन्तुमिच्छन्त्यधुनाऽपि शत्रुम् ॥ २०-७॥

देवास्तदर्थं नररूपिणोऽत्र व्रजे च जाता वसुदेवमुख्याः ।
नन्दादयश्च त्रिदशा इमे न विस्रम्भणीया न च बान्धवास्ते ॥ २०-८॥

த்வம்ʼ வ்யோமவாணீம்ʼ ஸ்மர தே³வகஸ்ய புத்ர்யா꞉ ஸுதேஷ்வஷ்டமதாம்ʼ க³த꞉ ஸன் .
ஸ த்வாம்ʼ நிஹந்தா ஹரிரேவ ஶத்ருரல்போ(அ)பி நோபேக்ஷ்ய இதீர்யதே ஹி .. 20-9..

ஸர்வாத்மஜானாம்ʼ ந்ருʼப மேலனே(அ)ஸ்யா꞉ ஸர்வே(அ)ஷ்டமா꞉ ஸ்யு꞉ ப்ரத²மே ச ஸர்வே .
மாயாவினம்ʼ வித்³தி⁴ ஹரிம்ʼ ஸதே³தி க³தே முனௌ க்ரோத⁴மியாய கம்ʼஸ꞉ .. 20-10..

त्वं व्योमवाणीं स्मर देवकस्य पुत्र्याः सुतेष्वष्टमतां गतः सन् ।
स त्वां निहन्ता हरिरेव शत्रुरल्पोऽपि नोपेक्ष्य इतीर्यते हि ॥ २०-९॥

सर्वात्मजानां नृप मेलनेऽस्याः सर्वेऽष्टमाः स्युः प्रथमे च सर्वे ।
मायाविनं विद्धि हरिं सदेति गते मुनौ क्रोधमियाय कंसः ॥ २०-१०॥

ஸ தே³வகீஸூனுமரம்ʼ ஜகா⁴ன காராக்³ருʼஹே தாம்ʼ பதிமப்யப³த்⁴னாத் .
தயோ꞉ ஸுதான் ஷட் க²லு ஜாதமாத்ரான் ஹத்வா க்ருʼதம்ʼ ஸ்வம்ʼ ஹிதமேவ மேனே .. 20-11..

காயேன வாசா மனஸேந்த்³ரியைர்வா மா ஜாது பாபம்ʼ கரவாணி தே³வி .
மமாஸ்து ஸத்கர்மரதி꞉ ப்ரியஸ்தே ப⁴வானி ப⁴க்தம்ʼ குரு மாம்ʼ நமஸ்தே .. 20-12..

स देवकीसूनुमरं जघान कारागृहे तां पतिमप्यबध्नात् ।
तयोः सुतान् षट् खलु जातमात्रान् हत्वा कृतं स्वं हितमेव मेने ॥ २०-११॥

कायेन वाचा मनसेन्द्रियैर्वा मा जातु पापं करवाणि देवि ।
ममास्तु सत्कर्मरतिः प्रियस्ते भवानि भक्तं कुरु मां नमस्ते ॥ २०-१२॥