த³க்ஷாத⁴꞉கரபல்லவே லஸத³ஸிம்ʼ த³க்ஷோர்த்⁴வகே³ ஶூலினீம்ʼ
வாமோர்த்⁴வே ப²லகோஜ்ஜ்வலாம்ʼ கடிதடன்யஸ்தான்யஹஸ்தாம்பு³ஜாம்
ஶூலாக்³ராஹதகாஸராஸுரஶிரோநிஷ்டா²ம்ʼ ப்ரஹ்ருʼஷ்டாம்ʼ ஸுரைர்
ஜுஷ்டாமிஷ்டப²லப்ரதா³ம்ʼ ப⁴க³வதீம்ʼ முக்திஸ்த²லஸ்தா²ம்ʼ ப⁴ஜே 

யத்ஸம்ʼவாஹனலோபி⁴ன꞉ ஶஶிகலாசூட³ஸ்ய ஹஸ்தாம்பு³ஜ-
ஸ்பர்ஶேனாபி ச லோஹிதாயதி முஹுஸ்த்வத்பாத³பங்கேருஹம்.
தேனைவோத்³த⁴தகாஸுராஸுரஶிரஶ்ஶ்ருʼங்கா³க்³ரஸஞ்சூர்ணன-
ப்ராசண்ட்³யம்ʼ தத³னுஷ்டி²தம்ʼ கில கத²ம்ʼ முக்திஸ்த²லஸ்தே² ஶிவே !..1..

दक्षाधःकरपल्लवे लसदसिं दक्षोर्ध्वगे शूलिनीं
वामोर्ध्वे फलकोज्ज्वलां कटितटन्यस्तान्यहस्तांबुजाम्
शूलाग्राहतकासरासुरशिरोनिष्ठां प्रहृष्टां सुरैर्
जुष्टामिष्टफलप्रदां भगवतीं मुक्तिस्थलस्थां भजे 

यत्संवाहनलोभिनः शशिकलाचूडस्य हस्तांबुज-
स्पर्शेनापि च लोहितायति मुहुस्त्वत्पादपङ्केरुहम्।
तेनैवोद्धतकासुरासुरशिरश्शृंगाग्रसञ्चूर्णन-
प्राचण्ड्यं तदनुष्ठितं किल कथं मुक्तिस्थलस्थे शिवे !॥१॥

த்வத்பாத³ம்ʼ நிஜமஸ்தகே க⁴டயிதும்ʼ கே கே நு  லோகேஜனா꞉
கிம்ʼ கிம்ʼ நாரசயந்தி து³ஶ்சரதபஶ்சர்யாஸபர்யாதி³கம்.
மன்யே த⁴ன்யதமம்ʼ து தே³வி!
மஹிஷம்ʼ வைரஸ்த²யைவ த்வயா
யன்மூர்த்⁴னி ஸ்வயமேவ பாதகஹரம்ʼ பாதா³ம்பு³ஜம்ʼ பாதிதம் ..2.. 

த்வத்பாதா³ம்பு³ஜமர்பிதம்ʼ க்வ நு ஶிவே! கிம்ʼ நு த்ரயீ மஸ்தகே?
நித்யம்ʼ தத்த்வவிசாரத³த்தமனஸாம்ʼ சித்தாம்பு³ஜாக்³ரேஷு வா
கிம்ʼ வா த்வத்ப்ரணயப்ரகோபவினமன்மாராரிமௌலிஸ்த²லே?
கிம்ʼ ப்ரோத்க²ண்டி³தகோ⁴ரஸைரிப⁴மஹாதை³த்யேந்த்³ரமூர்தா⁴ந்தரே..3..

त्वत्पादं निजमस्तके घटयितुं के के नु  लोकेजनाः
किं किं नारचयन्ति दुश्चरतपश्चर्यासपर्यादिकम्।
मन्ये धन्यतमं तु देवि!
महिषं वैरस्थयैव त्वया
यन्मूर्ध्नि स्वयमेव पातकहरं पादांबुजं पातितम् ॥२॥

 त्वत्पादांबुजमर्पितं क्व नु शिवे! किं नु त्रयी मस्तके?
नित्यं तत्त्वविचारदत्तमनसां चित्तांबुजाग्रेषु वा
किं वा त्वत्प्रणयप्रकोपविनमन्मारारिमौलिस्थले?
किं प्रोत्खण्डितघोरसैरिभमहादैत्येन्द्रमूर्धान्तरे ॥३॥

த்வத்பாதா³ஞ்சலரூபகல்பலதிகாபா³லப்ரவாலத்³வயம்ʼ
யே தாவத் கலயந்தி ஜாது ஶிரஸா நம்ரேண கம்ரோஜ்ஜ்வலம் .
தேஷாமேவ ஹி தே³வி!
நந்த³னவனக்ரீடா³ஸு லப்⁴யம்ʼ புன꞉
ஸ்வர்வல்லீதருணப்ரவாலப⁴ரணம்ʼ ஸேவானுரூபம்ʼ ப²லம் ..4..

 தா⁴வல்யம்ʼ பரிலால்யதே புரரிபோரங்கே³ன துங்க³ஶ்ரியா
கிஞ்ச ஶ்யாமலிமாபி கோமலதரே பா⁴த்யேவ கா³த்ரே ஹரே꞉.
தத்தாத்³ருʼக்பத³வீம்ʼ மமாபி ஜனயேத்யஸ்தோகஸேவாரஸா-
தா³ருண்யம்ʼ தவ லீயதே சரணயோ꞉ காருண்யமூர்தே ஶிவே !..5..

त्वत्पादाञ्चलरूपकल्पलतिकाबालप्रवालद्वयं
ये तावत् कलयन्ति जातु शिरसा नम्रेण कम्रोज्ज्वलम् ।
तेषामेव हि देवि!
नन्दनवनक्रीडासु लभ्यं पुनः
स्वर्वल्लीतरुणप्रवालभरणं सेवानुरूपं फलम् ॥३॥

 धावल्यं परिलाल्यते पुररिपोरंगेन तुंगश्रिया
किञ्च श्यामलिमापि कोमलतरे भात्येव गात्रे हरेः।
तत्तादृक्पदवीं ममापि जनयेत्यस्तोकसेवारसा-
दारुण्यं तव लीयते चरणयोः कारुण्यमूर्ते शिवे !॥४॥

ஆருண்யம்ʼ யதி³த³ம்ʼ த்வதீ³யபத³யோராபா⁴தி,
தத் கேசன
ப்ராஹுஸ்துங்க³நிதம்ப³பா⁴ரப⁴ரணக்லாந்த்யா கிலோபாக³தம்.
அன்யே மாஹிஷமூர்த⁴பேஷமிலிதம்ʼ ரக்தத்³ரவம்ʼ மன்வதே
மன்யேஹம்ʼ து நதேஷு ஸாந்த்³ரமனுராகோ³த்கா³ரமேவானயோ: ..6..

 ப்ராஹு꞉ பத்³மஸமாஶ்ரயம்ʼ ஶதத்⁴ருʼதிம்ʼ த்வத்பாத³பத்³மாஶ்ரயா-
த³ந்தஸ்த்வத்பத³பத்³மவீக்ஷணவஶாத் க்ருʼஷ்ணோ(அ)பி பத்³மேக்ஷண꞉.
யத் பத்³மார்சநமாமனந்தி ஸுதி⁴யோ தா³ரித்³ர்யவித்³ராவணம்ʼ
முக்திக்ஷேத்ரக³தே!
ப⁴வானி! தத³பி
த்வத்பாத³பத்³மார்சனம் ..7..

आरुण्यं यदिदं त्वदीयपदयोराभाति,
तत् केचन
प्राहुस्तुङ्गनितंबभारभरणक्लान्त्या किलोपागतम्।
अन्ये माहिषमूर्धपेषमिलितं रक्तद्रवं मन्वते
मन्येहं तु नतेषु सान्द्रमनुरागोत्गारमेवानयो: ॥६॥

 प्राहुः पद्मसमाश्रयं शतधृतिं त्वत्पादपद्माश्रया-
दन्तस्त्वत्पदपद्मवीक्षणवशात् कृष्णोऽपि पद्मेक्षणः।
यत् पद्मार्चनमामनन्ति सुधियो दारिद्र्यविद्रावणं
मुक्तिक्षेत्रगते!
भवानि! तदपि
त्वत्पादपद्मार्चनम् ॥७॥

பாத³ம்ʼ தே ஸரஸீருஹத்³ருஹமிமம்ʼ யத்ஸேவதே பத்³மபூ⁴-
ர்னூனம்ʼ தத் ஸ்வநிவாஸபங்கஜவரஶ்ரீலங்க⁴நாஶங்கயா.
கோ³விந்தோ³(அ)பி ச வாரிராஶிது³ஹிதுர்வாஸாப்³ஜபா³தா⁴பி⁴யா
ஸ்வஸ்யைவாக்³ரகரோத்க்³ருʼஹீதகமலத்ராணாபி⁴லாஷேண வா ..8..

 

ஸேவந்தே குலஸம்பதே³ நக²மயா꞉ ஶீதாம்ʼஶவஸ்த்வத்பத³ம்ʼ
தத்பாகோனனு வீக்ஷ்யதே ஹி நிதராமன்யேஷு ஶீதாம்ʼஶுஷு.
ஏகோ பா³லக ஏவ மௌலிமயி!
தே யாதோ, லலாடாத்மதா-
மன்யோ, நிர்மலக³ண்ட³மண்ட³லத³ஶாமன்யௌ
து த⁴ன்யௌ க³தௌ ..9..

पादं ते सरसीरुहद्रुहमिमं यत्सेवते पद्मभू-
र्नूनं तत् स्वनिवासपंकजवरश्रीलंघनाशंकया।
गोविन्दोऽपि च वारिराशिदुहितुर्वासाब्जबाधाभिया
स्वस्यैवाग्रकरोत्गृहीतकमलत्राणाभिलाषेण वा ॥८॥

 सेवन्ते कुलसंपदे नखमयाः शीतांशवस्त्वत्पदं
तत्पाकोननु वीक्ष्यते हि नितरामन्येषु शीतांशुषु।
एको बालक एव मौलिमयि!
ते यातो, ललाटात्मता-
मन्यो, निर्मलगण्डमण्डलदशामन्यौ
तु धन्यौ गतौ ॥९॥

கோ⁴ரம்ʼ பாத³ஸஹஸ்ரகம்ʼ ப்ரகடயந்நாஶாஸு பா⁴ஸாம்ʼ பதிர்-
த்⁴வாந்தம்ʼ நோ புனராந்தரம்ʼ ஶமயிதும்ʼ ஶக்னோதி ஶைலாத்மஜே.
த்வத்பாத³த்³விதயேன கோமலதரேணானேன சேத꞉ஸ்ப்ருʼஶா
ஜந்தூனாம்ʼ ப³ஹிரந்தரந்த⁴தமஸம்ʼ க்ருʼந்தத்யனந்தம்ʼ ஶிவே ..10..

 ஸூர்யேந்த்³வக்³நிஸமீரணாதி³ஸகலஸ்வர்வாஸிநாமுன்மத³꞉
ஸர்வாண்யேவ பதா³னி யோ மதி²தவான் து³ர்வாரஶௌர்யோஷ்மணா.
தம்ʼ கோ⁴ரம்ʼ மஹிஷாஸுரம்ʼ நிஜபதே³னைகேன ஸம்ம்ருʼத்³னதீ
யத்த்வம்ʼ ப்ரத்யக்ருʼதா² ஸ்தத꞉ கிமபரம்ʼ த்வத்³வைப⁴வம்ʼ ப்³ரூமஹே ..11..

घोरं पादसहस्रकं प्रकटयन्नाशासु भासां पतिर्-
ध्वान्तं नो पुनरान्तरं शमयितुं शक्नोति शैलात्मजे।
त्वत्पादद्वितयेन कोमलतरेणानेन चेतःस्पृशा
जन्तूनां बहिरन्तरन्धतमसं कृन्तत्यनन्तं शिवे ॥१०॥ 

सूर्येन्द्वग्निसमीरणादिसकलस्वर्वासिनामुन्मदः
सर्वाण्येव पदानि यो मथितवान् दुर्वारशौर्योष्मणा।
तं घोरं महिषासुरं निजपदेनैकेन सम्मृद्‍नती
यत्त्वं प्रत्यकृथा स्ततः किमपरं त्वद्वैभवं ब्रूमहे ॥११॥

ஏகம்ʼ வாமதயைவ, த³க்ஷிணதயைவான்யத், பத³ம்ʼ
தே³ஹினாம்ʼ
க்²யாதம்ʼ முக்திபுராதி⁴வாஸினி!
ஶிவே!, சித்ரம்ʼ
த்வயி த்வீத்³ருʼஶம்ʼ.
ஆனம்ரேஷு ஜனேஷ்வபீ⁴ஷ்டகரணே பாதா³வுபௌ⁴ த³க்ஷிணா-
வானம்ரே து க்ருʼதாக³ஸி ஸ்மரஹரே வாமாக்ஷி! வாமாவுபௌ⁴ ..12..

 

ஆனம்ரஸ்ய புரத்³ருஹ꞉ ஶிரஸி தே பாதா³ப்³ஜபாத꞉ ஶிவே!
ஜீயா, த்³யேன
ப³பூ⁴வ பங்கஜவதீ மௌலிஸ்ரவந்தீ க்ஷணம்ʼ.
கிஞ்சோத³ஞ்சிதபா³லபல்லவவதீ ஜாதா ஜடாவல்லரீ
லாக்ஷாபாதவஶேன ஸாந்த்⁴யஸுஷமா ஸாந்த்³ரா ச சாந்த்³ரீ கலா ..13..

एकं वामतयैव, दक्षिणतयैवान्यत्, पदं
देहिनां
ख्यातं मुक्तिपुराधिवासिनि!
शिवे!, चित्रं
त्वयि त्वीदृशं।
आनम्रेषु जनेष्वभीष्टकरणे पादावुभौ दक्षिणा-
वानम्रे तु कृतागसि स्मरहरे वामाक्षि! वामावुभौ ॥१२॥

 आनम्रस्य पुरद्रुहः शिरसि ते पादाब्जपातः शिवे!
जीया, द्येन
बभूव पंकजवती मौलिस्रवन्ती क्षणं।
किञ्चोदञ्चितबालपल्लववती जाता जटावल्लरी
लाक्षापातवशेन सान्ध्यसुषमा सान्द्रा च चान्द्री कला ॥१३॥

த்³ருʼஷ்ட்வா ராத்ரிஷு சந்த்³ரபாத³ஜனிதாம்ʼ பாதோ²ருஹாணாம்ʼ வ்யதா²ம்ʼ
தே³வி த்வம்ʼ கருணாகுலேவ குருஷே தத்³வைரநிர்யாதனம் .
மானானம்ரமஹேஶமௌலிவலபீ⁴வாஸஸ்ய ஶீதத்விஷோ
நித்யம்ʼ பங்கஜபாத³கா⁴தஜனிதா பா³தா⁴ யதா³தீ⁴யதே..14.. 

ஸம்ப்⁴ராந்திஸ்தவ தே³வி!ஸா விஜயதே மானாவனம்ரே ஶிவே
த்வத்பாதா³ம்பு³ருஹப்ரஹாரமுதி³தே மந்த³ம்ʼ ஸமுத்தா²யினி.
லக்ஷாராக³ரஸாருணம்ʼ நிபதிதம்ʼ க³ங்கா³பயஶ்ஶீகரம்ʼ
த்³ருʼஷ்ட்வா ஶோணிதஶங்கயா தரலிதா காந்தம்ʼ யதா³லம்ப³தா²꞉ ..15..

दृष्ट्वा रात्रिषु चन्द्रपादजनितां पाथोरुहाणां व्यथां
देवि त्वं करुणाकुलेव कुरुषे तद्वैरनिर्यातनम् ।
मानानम्रमहेशमौलिवलभीवासस्य शीतत्विषो
नित्यं पङ्कजपादघातजनिता बाधा यदाधीयते॥१४॥

 संभ्रान्तिस्तव देवि!
सा विजयते मानावनम्रे शिवे
त्वत्पादांबुरुहप्रहारमुदिते मन्दं समुत्थायिनि।
लक्षारागरसारुणं निपतितं गंगापयश्शीकरं
दृष्ट्वा शोणितशङ्कया तरलिता कान्तं यदालंबथाः ॥१५॥

ஸா  பாத³த்³விதயாஹதிர்ஜயதி தே, யஸ்யாம்ʼ கி³ரீந்த்³ராத்மஜே!
ப்ராசீனேந்து³யுதே நவேந்து³த³ஶகே மௌலிஸ்த²லீஸங்க³தே
ஸ்வஸ்யைகாத³ஶமூர்திதாஸமுசிதானைகாத³ஶைவோடு³பா-
நாபி³ப்⁴ராண இவாப³பௌ⁴ ஸ ப⁴க³வானேகோ(அ)பி ருத்³ர꞉ ஸ்வயம் ..16..

கிம்ʼ வைரிஞ்சகரோடிகோடினிஹதம்ʼ கிம்ʼ வா ப²ணிக்³ராமணீ-
நிஶ்வாஸானிலகே²தி³தம்ʼ ந்வித³மிதி ப்ரேமார்த்³ரஸம்ʼலாபினா.
மானஸ்யோபஶமே கரேண ஶனகைராம்ருʼத்³னதா ஶம்பு⁴னா
பூ⁴யஶ்சும்பி³தமம்பு³ஜத்³யுதிபத³ம்ʼ த்⁴யாயாமி மாயே தவ ..17..

सा  पादद्वितयाहतिर्जयति ते, यस्यां गिरीन्द्रात्मजे!
प्राचीनेन्दुयुते नवेन्दुदशके मौलिस्थलीसंगते
स्वस्यैकादशमूर्तितासमुचितानैकादशैवोडुपा-
नाबिभ्राण इवाबभौ स भगवानेकोऽपि रुद्रः स्वयम् ॥१६॥

 किं वैरिञ्चकरोटिकोटिनिहतं किं वा फणिग्रामणी-
निश्वासानिलखेदितं न्विदमिति प्रेमार्द्रसंलापिना।
मानस्योपशमे करेण शनकैरामृद्‍नता शंभुना
भूयश्चुंबितमंबुजद्युतिपदं ध्यायामि माये तव ॥१७॥

பூர்வம்ʼ ஜஹ்னுஸுதா ஸக்ருʼன்முரருபோ꞉ ஶ்ரீபாத³ஸங்க்ஷாலனா-
புண்யாதீ³த்³ருʼஶவைப⁴வா ஸமப⁴வத் கோ³விந்த³வந்த்³யே! ஶிவே!.
ஸேயம்ʼ ஸம்ப்ரதி ஶம்பு⁴மௌலிநிலயா மானப்ரஸங்கா³னதௌ
நித்யம்ʼ த்வச்சரணாவஸேசனபு⁴வா புண்யேன கீத்³ருʼக்³ப⁴வேத் ..18..

 பூர்வம்ʼ வ்யாகரணப்ரபஞ்சனவிதௌ⁴ லப்³த்⁴வாப்யனேகம்ʼ பத³ம்ʼ
கிம்ʼ நோ த்ருʼப்திமகா³த³கா³தி⁴பஸுதே!
ஶேஷ꞉ ப²ணிக்³ராமணீ꞉.
ஆலீன꞉ ஶஶிமௌலிமூர்த⁴னி சிரம்ʼ ப்ரேமப்ரகோபானதௌ
லப்³து⁴ம்ʼ தே பத³மேகமேவ குதிகீ நித்யம்ʼ யதோ வர்ததே ..19..

पूर्वं जह्नुसुता सकृन्मुररुपोः श्रीपादसंक्षालना-
पुण्यादीदृशवैभवा समभवत् गोविन्दवन्द्ये! शिवे!।
सेयं संप्रति शंभुमौलिनिलया मानप्रसंगानतौ
नित्यं त्वच्चरणावसेचनभुवा पुण्येन कीदृग्भवेत् ॥१८॥

पूर्वं व्याकरणप्रपञ्चनविधौ लब्ध्वाप्यनेकं पदं
किं नो तृप्तिमगादगाधिपसुते!
शेषः फणिग्रामणीः।
आलीनः शशिमौलिमूर्धनि चिरं प्रेमप्रकोपानतौ
लब्धुं ते पदमेकमेव कुतिकी नित्यं यतो वर्तते ॥१९॥

திஷ்ட²ந்த்யாம்ʼ ப்ரணயப்ரகோபவஶதோ பா³ஷ்பாகுலாக்ஷ்யாம்ʼ த்வயி
ஶ்ரீகண்டே² நக²த³ர்பணப்ரதிப²லத்³ரூபே புரோவர்தினி.
பாதா³க்³ரே பதிதோயமித்யபி⁴ஹிதே ஸக்²யா, தவாலோகனம்ʼ
லோலம்ʼ பாத³தலே விபா⁴தி ஸஹஸா ஸாகோபமாலீமுகே² ..20.. 

காந்தாலோகனலஜ்ஜயா வினமிதே காந்தே முகா²ம்போ⁴ருஹே
யாஸௌ பூ⁴தலபாதுகா நயனயோ꞉ ஶோபா⁴ தவாபா⁴ஸதே.
ஸா தாவத்தருணாருணாம்பு³ஜயுக³ப்⁴ராந்த்யா த்வத³ங்க்⁴ரித்³வய-
ப்ராந்தே பா⁴தி மரந்த³பானகுதுகப்⁴ராந்தேவ ப்⁴ருʼங்கா³வலீ ..21..

तिष्ठन्त्यां प्रणयप्रकोपवशतो बाष्पाकुलाक्ष्यां त्वयि
श्रीकण्ठे नखदर्पणप्रतिफलद्रूपे पुरोवर्तिनि।
पादाग्रे पतितोयमित्यभिहिते सख्या, तवालोकनं
लोलं पादतले विभाति सहसा साकोपमालीमुखे ॥२०॥

कान्तालोकनलज्जया विनमिते कान्ते मुखांभोरुहे
यासौ भूतलपातुका नयनयोः शोभा तवाभासते।
सा तावत्तरुणारुणांबुजयुगभ्रान्त्या त्वदंघ्रिद्वय-
प्रान्ते भाति मरन्दपानकुतुकभ्रान्तेव भृङ्गावली ॥२१॥

கிம்ʼ ப்³ரூம꞉ குடிலாத்மகோபி கப³ரீபா⁴ரஸ்த்வதீ³ய꞉ ஶிவே!
கேலீவிஶ்லதி²தஸ்தனோதி யத³யம்ʼ த்வத்பாத³ஸம்ʼஸ்பர்ஶனம்.
தத் பூ⁴ய꞉ ஸுமனோக³ணாத்³ருʼதகு³ணஸ்த்வன்மௌலிஸம்ʼலால்யதாம்ʼ
த⁴த்தே சித்ரமஸௌ,
த்வத³ங்க்⁴ரிப⁴ஜனாத் கிம்ʼ கேன நோ லப்⁴யதே ..23.. 

ராக³த்³வேஷமுகா² ஹி விப்⁴ரமப⁴ரா நஶ்யந்தி விஶ்வேஶ்வரி!
த்வத்ஸங்கா³தி³தி முக்திதே³ஶநிலயே!
மித்²யா ஜனை꞉ கத்²யதே .
உத்³யத்³த்³வேஷமுதா³ரவிப்⁴ரமப⁴ரம்ʼ கா³த்ரம்ʼ த³த⁴த்யா த்வயா
ராகோ³பி த்⁴ரியதே(அ)தி⁴கம்ʼ சரணயோ꞉ ஶோணாம்பு³ஜச்சா²யயோ꞉..24..

किं ब्रूमः कुटिलात्मकोपि कबरीभारस्त्वदीयः शिवे!
केलीविश्लथितस्तनोति यदयं त्वत्पादसंस्पर्शनम्।
तत् भूयः सुमनोगणादृतगुणस्त्वन्मौलिसंलाल्यतां
धत्ते चित्रमसौ,
त्वदंघ्रिभजनात् किं केन नो लभ्यते ॥२२॥ 

रागद्वेषमुखा हि विभ्रमभरा नश्यन्ति विश्वेश्वरि!
त्वत्संगादिति मुक्तिदेशनिलये!
मिथ्या जनैः कथ्यते ।
उद्यद्द्वेषमुदारविभ्रमभरं गात्रं दधत्या त्वया
रागोपि ध्रियतेऽधिकं चरणयोः शोणांबुजच्छाययोः॥२३॥

தே³வி! த்வத்பத³ஸத்பராக³மநிஶம்ʼமௌலௌ ஸமாபி³ப்⁴ரதாம்ʼ
ஸாதூ⁴நாமபராக³தைவ ப⁴வதீத்யாஶ்சர்யமாஸ்தாமித³ம்ʼ.
பாத³ஸ்தே நக²ரப்ரபா⁴ப³லஸிதோ ஜாக³ர்தி ஸோயம்ʼ புன-
ஶ்சித்ரம்ʼ நாம க²ரப்ரபா⁴வலஸிதோ து³ஷ்டாஸுரம்ʼ பிஷ்டவான் ..24.

த்³வித்வேன ஸ்தி²தத்யோஸ்த்வதீ³யபத³யோர்த்³வைதம்ʼ நிரஸ்ய ஸ்பு²டம்ʼ
கைவல்யப்ரதிபாத³னே குஶலதா ஜாதேதி கோ(அ)யம்ʼ க்ரம꞉.
கிம்ʼ வா யுக்திபி⁴ரத்ர,
முக்திகரதா வ்யக்தைவ தே பாத³யோர்-
முக்தா ஏவ ஹி விஸ்பு²ரந்தி விமலாஸ்தத்ஸங்கி³னோ(அ)மீ நகா²꞉..25..

देवि! त्वत्पदसत्परागमनिशं मौलौ समाबिभ्रतां
साधूनामपरागतैव भवतीत्याश्चर्यमास्तामिदं।
पादस्ते नखरप्रभाबलसितो जागर्ति सोयं पुन-
श्चित्रं नाम खरप्रभावलसितो दुष्टासुरं पिष्टवान् ॥२४॥

द्वित्वेन स्थितत्योस्त्वदीयपदयोर्द्वैतं निरस्य स्फुटं
कैवल्यप्रतिपादने कुशलता जातेति कोऽयं क्रमः।
किं वा युक्तिभिरत्र,
मुक्तिकरता व्यक्तैव ते पादयोर्-
मुक्ता एव हि विस्फुरन्ति विमलास्तत्संगिनोऽमी नखाः॥२५॥

பாதா³க்³ரம்ʼ தவ காமத³ம்ʼ ஸுரலதாஶாகா²க்³ரமாசக்ஷ்மஹே
ஜாதா யத்ர ஹி பா³லபல்லவருசி꞉ ஸ்வைரேவ ராகோ³த³யை꞉.
உத்ஸர்பந்நக²மண்ட³லீஸுஷமயா புஷ்பாலிருத்பாதி³தா
ஸஞ்ஜாதாலிருதிஶ்ச மஞ்ஜுலதரைர்மஞ்ஜீரஶிஞ்ஜாரவை꞉ ..26.. 

தே³வீயம்ʼ தவ ஸன்னதேஶமகுடஸ்வர்லோககல்லோலினீ-
கல்லோலாஹதிபி⁴ர்விஶேஷவிமலா ஜீயாந்நக²ஶ்ரேணிகா.
யத்³தா⁴வல்யமவாப்துமாத்தகுதுகாஸ்தோயே தபஸ்யந்த்யமீ
தீ³னா꞉ பே²னகணாஶ்ச மௌக்திகக³ணா꞉ ஶங்கா²ஶ்ச ஶங்காமஹே ..27..

पादाग्रं तव कामदं सुरलताशाखाग्रमाचक्ष्महे
जाता यत्र हि बालपल्लवरुचिः स्वैरेव रागोदयैः।
उत्सर्पन्नखमण्डलीसुषमया पुष्पालिरुत्पादिता
सञ्जातालिरुतिश्च मञ्जुलतरैर्मञ्जीरशिञ्जारवैः ॥२६॥ 

देवीयं तव सन्नतेशमकुटस्वर्लोककल्लोलिनी-
कल्लोलाहतिभिर्विशेषविमला जीयान्नखश्रेणिका।
यद्धावल्यमवाप्तुमात्तकुतुकास्तोये तपस्यन्त्यमी
दीनाः फेनकणाश्च मौक्तिकगणाः शंखाश्च शंकामहे ॥२७॥

மானே ஶம்பு⁴ஶிர꞉ப்ரஹாரசரிதம்ʼ நைவ த்வதி³ச்சா²க்ருʼதம்ʼ
ஜானே தே³வி! பதா³ப்³ஜயோஸ்து புரஜின்மூர்த்⁴னா விரோதா⁴தி³த³ம்.
ஏதே பாத³நகா²ம்ʼஶுப³த்³த⁴கலஹா꞉ ஶீதாம்ʼஶுமந்தா³கினீ-
போ⁴கீ³ந்த்³ரா꞉ கில ஶங்கரஸ்ய ஶிரஸா ஶங்காம்ʼ வினா ரக்ஷிதா꞉ ..28..

தே³வி! த்வச்சரணோச்ச்லந்நக²க்⁴ருʼணிஶ்ரேணீஷுலீனோ நம-
ந்நாபா⁴தி ஸ்ப²டிகாசலஸ்பு²டதடீஶாயீவ ஸாயன்னட꞉.
ஹம்ʼஸாலீன இவ ஸ்வயம்ʼ கமலபூ⁴꞉,
க்ஷீராப்³தி⁴ஶாயீவ ச
ஶ்ரீப⁴ர்தா மக⁴வாபி நாகஸரிதி ஸ்னாயன்னிவாலோக்யதே ..29..

माने शंभुशिरःप्रहारचरितं नैव त्वदिच्छाकृतं
जाने देवि! पदाब्जयोस्तु पुरजिन्मूर्ध्ना विरोधादिदम्।
एते पादनखांशुबद्धकलहाः शीतांशुमन्दाकिनी-
भोगीन्द्राः किल शङ्करस्य शिरसा शङ्कां विना रक्षिताः ॥२८॥ 

देवि! त्वच्चरणोच्च्लन्नखघृणिश्रेणीषु लीनो नम-
न्नाभाति स्फटिकाचलस्फुटतटीशायीव सायन्नटः।
हंसालीन इव स्वयं कमलभूः,
क्षीराब्धिशायीव च
श्रीभर्ता मघवापि नाकसरिति स्नायन्निवालोक्यते ॥२९॥

டோ³லாகேலிவிதௌ⁴ ஹிமாசலஶிலாதே³ஶே ஸமப்⁴யாஹதாத்
பாதா³க்³ராத்தவ யானி யாவகரஸப்ரஸ்யந்த³னான்யம்பி³கே!.
தான்யப்⁴யாக³தஸும்ப⁴ஸங்க³ரப⁴வத்³ரக்தாம்பு³விஸ்தாரணா-
பி³ந்து³க்ஷேபனிபா⁴னி நந்த³த³மரீவந்த்³யானி வந்தா³மஹே ..30..

 டோ³லாகேலிஷு யம்ʼ ஹிமாசலஶிலாலக்³னம்ʼ வனேவாஸினோ
ப⁴க்த்யா யோகி³வராஸ்த்ரிபுண்ட்³ரகலிதே லிம்பந்தி பா²லாந்தரே.
யம்ʼ ஸித்³த⁴ப்ரமதா³꞉ ஸமேத்ய திலகம்ʼ குர்வந்தி நத்வா முஹு-
ஸ்தம்ʼ தா³க்ஷாயணி!
தே கதா³ நு பத³யோரீக்ஷேய லாக்ஷாரஸம்? ..31..

डोलाकेलिविधौ हिमाचलशिलादेशे समभ्याहतात्
पादाग्रात्तव यानि यावकरसप्रस्यन्दनान्यंबिके!।
तान्यभ्यागतसुंभसंगरभवद्रक्तांबुविस्तारणा-
बिन्दुक्षेपनिभानि नन्ददमरीवन्द्यानि वन्दामहे ॥३०॥ 

डोलाकेलिषु यं हिमाचलशिलालग्नं वनेवासिनो
भक्त्या योगिवरास्त्रिपुण्ड्रकलिते लिम्पन्ति फालान्तरे।
यं सिद्धप्रमदाः समेत्य तिलकं कुर्वन्ति नत्वा मुहु-
स्तं दाक्षायणि!
ते कदा नु पदयोरीक्षेय लाक्षारसम्? ॥३१॥

தே³வி! த்வம்ʼமுரவைரிண꞉ ப்ரணமனே யத்கிஞ்சிதா³குஞ்சய      
ஶ்ரீபாதா³ம்பு³ஜ, மன்யதா²ஸ்ய ஶிரஸி த்வத்பாத³லாக்ஷாஞ்சிதே .
ஶ்ரீபூ⁴ம்யோரிதரப்ரணாமக்ருʼதமித்யன்யோன்யமாஶங்கயா
ரோஷவ்யாகுலயோஶ்சிரம்ʼ ஸ ப⁴க³வான் ஜாயேத பர்யாகுல꞉ ..32.. 

ப்ராகு³த்³வாஹவிதௌ⁴ ஹிமாசலஸத³ஸ்யஶ்மாதி⁴ரோபாய ய-
’ந்ன ஸ்ப்ரக்ஷ்யாமி வியத்³து⁴னீ’ மிதி புன꞉ ஸத்யம்ʼ விதா⁴தும்ʼ ச யத்.
தை³த்யோக்ஷேபணஸாஹஸே விரசிதே ஸம்ʼவாஹனார்த²ம்ʼ ச யத்
தத் பாத³க்³ரஹணத்ரயம்ʼ விஜயதே ஶர்வேண ஶர்வாணி! தே ..33..

देवि! त्वं मुरवैरिणः प्रणमने यत्किञ्चिदाकुञ्चय       
श्रीपादांबुज, मन्यथास्य शिरसि त्वत्पादलाक्षाञ्चिते ।
श्रीभूम्योरितरप्रणामकृतमित्यन्योन्यमाशङ्कया
रोषव्याकुलयोश्चिरं स भगवान् जायेत पर्याकुलः ॥३२॥

प्रागुद्वाहविधौ हिमाचलसदस्यश्माधिरोपाय य-
’न्न स्प्रक्ष्यामि वियद्धुनी’ मिति पुनः सत्यं विधातुं च यत्।
दैत्योक्षेपणसाहसे विरचिते संवाहनार्थं च यत्
तत् पादग्रहणत्रयं विजयते शर्वेण शर्वाणि! ते ॥३३॥

ஸும்ப⁴ஸ்தே கில தே³வி! ராக³கலஹே பாத³ப்ரஹாரோத்ஸவம்ʼ
லப்³து⁴ம்ʼ காங்க்ஷிதவா,நுபாயமிஹ க²ல்வஜ்ஞோ ந விஜ்ஞாதவான்.
யத்³யாயோத்ஸ்யத கோ⁴ரமாஹிஷவபுர்தா⁴ரீ ஸ வைரீ, தத꞉
ப்ராகா⁴நிஷ்யத மூர்த்⁴னி கோமலருசா பாதா³ரவிந்தே³ன தே ..34.. 

ஆனம்ரே கி³ரிஶே பத³ப்ரஹரணே த³த்தே ப⁴வத்யா ருஷா
“நாதே²! கிம்ʼ மஹிஷோஹ” மித்யபி⁴ஹிதே தே³வேன தஸ்மின் க்ஷணே.
ஆலிஷ்வாகுலிதஸ்மிதாஸு,புனரப்யுத்³தா³மபுஷ்யத்³ருஷ-
ஸ்தன்மௌலௌ ஜயதி த்³விதீயமபி தே பாதா³ப்³ஜஸந்தாட³ நம் ..35..

सुंभस्ते किल देवि! रागकलहे पादप्रहारोत्सवं
लब्धुं कांक्षितवा,नुपायमिह खल्वज्ञो न विज्ञातवान्।
यद्यायोत्स्यत घोरमाहिषवपुर्धारी स वैरी, ततः
प्राघानिष्यत मूर्ध्नि कोमलरुचा पादारविन्देन ते ॥३४॥ 

आनम्रे गिरिशे पदप्रहरणे दत्ते भवत्या रुषा
“नाथे! किं महिषोह” मित्यभिहिते देवेन तस्मिन् क्षणे।
आलिष्वाकुलितस्मितासु, पुनरप्युद्दामपुष्यद्रुष-
स्तन्मौलौ जयति द्वितीयमपि ते पादाब्जसंताड नम् ॥३५॥

பாதா³க்³ரம்ʼ தவ ஸங்க³ரஶ்ரமவஶாதா³க்ஷாரிலாக்ஷாரஸம்ʼ
வின்யஸ்தம்ʼ ம்ருʼக³நாயகோபரி சிராஜ்ஜீயாத³கே³ந்த்³ராத்மஜே.
யத்காந்த்யைவ ச லோஹிதோ ம்ருʼக³பதிர்தை³த்யப்ரஹாரோத்க³ல-
த்³ரக்தாம்ப⁴꞉கணிகா வஹன்னபி ததா² நாமானி வைமானிகை꞉ ..36..

 “நைவாலிம்ப நிலிம்பமூர்த⁴ஸு, ந வா ஸிம்ʼஹோபரி த்யஜ்யதாம்ʼ
மா சேத³ம்ʼ மஹிஷஸ்ய மூர்த்⁴னி ரப⁴ஸாதா³லிப்ய லோலுப்யதாம்ʼ.
பத்யுர்மௌலிநதீ³ஜலே பரமித³ம்ʼ ஸங்க்ஷாலனீயம்ʼ த்வயே”-
த்யாலீகேலிகி³ரோ ஜயந்தி கி³ரிஜே!
த்வத்பாத³லாக்ஷார்பணே ..37..

पादाग्रं तव संगरश्रमवशादाक्षारिलाक्षारसं
विन्यस्तं मृगनायकोपरि चिराज्जीयादगेन्द्रात्मजे।
यत्कान्त्यैव च लोहितो मृगपतिर्दैत्यप्रहारोत्गल-
द्रक्तांभःकणिका वहन्नपि तथा नामानि वैमानिकैः ॥३६॥ 

“नैवालिम्प निलिम्पमूर्धसु, न वा सिंहोपरि त्यज्यतां
मा चेदं महिषस्य मूर्ध्नि रभसादालिप्य लोलुप्यतां।
पत्युर्मौलिनदीजले परमिदं संक्षालनीयं त्वये”-
त्यालीकेलिगिरो जयन्ति गिरिजे!
त्वत्पादलाक्षार्पणे ॥३७॥

நத்வைவ ப்ரத²மம்ʼ த்வத³ங்க்⁴ரிகமலம்ʼ தௌ புஷ்பவந்தாவுபௌ⁴
த்ரைலோக்யம்ʼ மஹஸாபி⁴பூ⁴ய சரதோ வ்யோமாந்தரப்ராந்தரே.
நாதே²! தௌ
கத²மன்யதா² பரிக³லத்³லாக்ஷாரஸக்ஷாலிதௌ
வீக்ஷ்யேதே ப்⁴ருʼஶஶோணபி³ம்ப³முத³யாரம்பே⁴ ப்ரியம்பா⁴வுகௌ    ..38.. 

த்ரைலோக்யம்ʼ வஶயந்தி பாபபடலீமுச்சாடயந்த்யுச்சகை-
ர்வித்³வேஷம்ʼ ஜனயந்த்யத⁴ர்மவிஷயே ப்ரஸ்தம்ப⁴யந்த்யாபத³꞉.
ஆகர்ஷந்த்யபி⁴வாஞ்சி²தானி மஹிஷஸ்வர்வைரிணொ மாரணா-
ஶ்சித்த்ரம்ʼ! த்வத்பத³ஸித்³த⁴சூர்ணனிவஹா꞉ ஷட்கர்மணாம்ʼ ஸாத⁴கா꞉ ..39..

नत्वैव प्रथमं त्वदंघ्रिकमलं तौ पुष्पवन्तावुभौ
त्रैलोक्यं महसाभिभूय चरतो व्योमान्तरप्रान्तरे।
नाथे! तौ
कथमन्यथा परिगलद्लाक्षारसक्षालितौ
वीक्ष्येते भृशशोणबिंबमुदयारंभे प्रियंभावुकौ    ॥३८॥ 

त्रैलोक्यं वशयन्ति पापपटलीमुच्चाटयन्त्युच्चकै-
र्विद्वेषं जनयन्त्यधर्मविषये प्रस्तंभयन्त्यापदः।
आकर्षन्त्यभिवाञ्छितानि महिषस्वर्वैरिणॊ मारणा-
श्चित्त्रं! त्वत्पदसिद्धचूर्णनिवहाः षट्कर्मणां साधकाः ॥३९॥

கிம்ʼ கல்பத்³ருமபஞ்சகம்ʼ ப்ரணமதாமாகாங்க்ஷிதாபாத³னே
கிம்ʼ பஞ்சாயுத⁴பா³ணபஞ்சகமித³ம்ʼ மாராரிஸம்ʼமோஹனே.
ஸூக்ஷ்மம்ʼ கிஞ்சன பஞ்சபூ⁴தவபுஷோ விஶ்வஸ்ய கிம்ʼ காரணம்ʼ
த்வத்பாதா³ங்கு³லிபஞ்சகாத்மகமித³ம்ʼ கிம்ʼ பா⁴தி ஶம்போ⁴꞉ ப்ரியே ..40..

 டோ³லாகேலிஷு தூ³ரதூ³ரக³மனே ப்ரேங்கோ²லனாவிப்⁴ரமே
மேதி³ன்யாமநிபாதிதம்ʼ ஜயதி தே நாதே²!
பதா³ம்போ⁴ருஹம்.
ப⁴க்த்யா ஸன்னமதாம்ʼ த்வதா³னனக³லத்கா³னாம்ருʼதாமூர்ச்ச²யா
பூ⁴ப்ருʼஷ்டே² சிரஶாயினாம்ʼ தி³விஷதா³மாக⁴ட்டனாஸாத்⁴வஸாத் ..41..

किं कल्पद्रुमपञ्चकं प्रणमतामाकांक्षितापादने
किं पञ्चायुधबाणपञ्चकमिदं मारारिसंमोहने।
सूक्ष्मं किञ्चन पञ्चभूतवपुषो विश्वस्य किं कारणं
त्वत्पादाङ्गुलिपञ्चकात्मकमिदं किं भाति शंभोः प्रिये ॥४०॥ 

डोलाकेलिषु दूरदूरगमने प्रेङ्खोलनाविभ्रमे
मेदिन्यामनिपातितं जयति ते नाथे!
पदांभोरुहम्।
भक्त्या सन्नमतां त्वदाननगलत्गानामृतामूर्च्छया
भूपृष्ठे चिरशायिनां दिविषदामाघट्टनासाध्वसात् ॥४१॥

மஞ்ஜீரப்ரஸரன்மஸாரஸுஷமாரூபா கலிந்தா³த்மஜா
ஸ்வச்ச்²ச்சா²யநகா²ம்ʼஶுஸஞ்சயமயீ க³ங்கா³ ச ஸங்கா³முகா.
ஶோண꞉ பாத³ருசாம்ʼ சயஶ்ச மிலிதோ யேன த்வத³க்³ரே, ததோ
மஜ்ஜந்தீவ நமந்தி தத்ர முனய꞉ ஸர்வே(அ)பி ஶர்வாங்க³னே ..42.. 

மஞ்ஜீரார்பிதஶக்ரநீலஶகலஶ்ரீசஞ்சரீகாஞ்சிதம்ʼ
ராஜத்³ரேணுவிபூ⁴ஷிதம்ʼ பரமஹம்ʼஸாலீபி⁴ராஸேவிதம் .
த்வத்பாதா³க்³ரஸரோஜமங்கு³லித³லச்சா²யாபி⁴ராபா⁴ஸுரம்ʼ
விஷ்வக்³ரோசிநகா²ம்ʼஶுஜாலபயஸி ஸ்வச்சே² ஸமுச்சோ²ப⁴தே..43..

मञ्जीरप्रसरन्मसारसुषमारूपा कलिन्दात्मजा
स्वच्छ्च्छायनखांशुसञ्चयमयी गंगा च संगामुका।
शोणः पादरुचां चयश्च मिलितो येन त्वदग्रे, ततो
मज्जन्तीव नमन्ति तत्र मुनयः सर्वेऽपि शर्वाङ्गने ॥४३॥

 मञ्जीरार्पितशक्रनीलशकलश्रीचञ्चरीकाञ्चितं
राजद्रेणुविभूषितं परमहंसालीभिरासेवितम् ।
त्वत्पादाग्रसरोजमङ्गुलिदलच्छायाभिराभासुरं
विष्वग्रोचिनखांशुजालपयसि स्वच्छे समुच्छोभते॥४४॥

மஞ்ஜீரஸ்வனமஞ்ஜுவிஷ்கிரரவே தத்ஸங்கி³நீலோபல-
ச்சா²யாரூபதமோலவே நக²மிஷாத³க்ஷீணதாராக³ணே.
ஸந்த்⁴யாராக³னிப⁴ஸ்வகாந்திபடலே த்வத்பாத³மூலாத்மக-
ப்ரத்யூஷோபக³மே ஹி தே³வி!
லப⁴தே லோக꞉ ப்ரபோ³தோ⁴த³யம்..44.. 

வித்³யாமுக்திரமாவதூ⁴ஷு நிதராம்ʼ காமாதுரா மானவா-
ஸ்தப்தாஸ்த்வந்நக²காந்திசந்த³னரஸைராலிப்ய கா³த்ரம்ʼ நிஜம்ʼ.
த்வத்பாதா³ப்³ஜருசிப்ரவாலனிசிதே பூ⁴மீதலே ஶேரதே
நித்யம்ʼ தே³வி! ப⁴வத்க்ருʼபாப்ரியஸகீ²விஶ்வாஸத꞉ கேவலம்..45..

मञ्जीरस्वनमञ्जुविष्किररवे तत्संगिनीलोपल-
च्छायारूपतमोलवे नखमिषादक्षीणतारागणे।
सन्ध्यारागनिभस्वकान्तिपटले त्वत्पादमूलात्मक-
प्रत्यूषोपगमे हि देवि!
लभते लोकः प्रबोधोदयम्॥४४॥

 विद्यामुक्तिरमावधूषु नितरां कामातुरा मानवा-
स्तप्तास्त्वन्नखकान्तिचन्दनरसैरालिप्य गात्रं निजं।
त्वत्पादाब्जरुचिप्रवालनिचिते भूमीतले शेरते
नित्यं देवि! भवत्कृपाप्रियसखीविश्वासतः केवलम्॥४५॥

மஞ்ஜீரக்வணிதை꞉ க்ஷிபன்னிவ முஹு꞉ ஶ்ரீமந்நகா²ம்ʼஶூத்க³மைர்
தை³த்யேந்த்³ரம்ʼ ப்ரஹஸந்நிவாருணருசா ருஷ்யந்நிவாஸ்மை ப்⁴ருʼஶம்.
தீ⁴ராயாம்ʼ த்வயி நிர்விகாரமனஸி த்வத்பாத³ ஏவ ஸ்பு²டம்ʼ
புஷ்ணன் வைரிவிகாரமேஷ மஹிஷத்⁴வம்ʼஸீ பரித்ராயதாம் ..46..

 

க்ஷிப்ரம்ʼ தே³வி ஶிரஸ்பதே³ன மஹிஷம்ʼ
பிஷ்ட்வா ததோ(அ)த⁴꞉ பத³ம்ʼ
தி³த்ஸ்யந்த்யாம்ʼ  த்வயி  கண்ட²ப⁴ஞ்ஜனபி⁴யா கண்டீ²ரவே வித்³ருதே  .
மேதி³ன்யாமபி  பீ⁴திகம்பிததனௌ  ப்ரேமத்வராஶாலினா
ஶர்வேணைவநிஜாங்கஸீம்னி  நிஹிதம்ʼ பாத³த்³வயம்ʼ தே ஜயேத்     .. 47..

मञ्जीरक्वणितैः क्षिपन्निव मुहुः श्रीमन्नखांशूत्गमैर्
दैत्येन्द्रं प्रहसन्निवारुणरुचा रुष्यन्निवास्मै भृशम्।
धीरायां त्वयि निर्विकारमनसि त्वत्पाद एव स्फुटं
पुष्णन् वैरिविकारमेष महिषध्वंसी परित्रायताम् ॥४६॥ 

क्षिप्रं देवि शिरस्पदेन महिषं
पिष्ट्वा ततोऽधः पदं
दित्स्यन्त्यां  त्वयि  कण्ठभञ्जनभिया कण्ठीरवे विद्रुते  ।
मेदिन्यामपि  भीतिकंपिततनौ  प्रेमत्वराशालिना
शर्वेणैवनिजाङ्कसीम्नि  निहितं पादद्वयं ते जयेत्     ॥ ४७॥

புர்வம்ʼ  தே³வி!  பதா³ம்பு³ஜேன மஹிஷப்ரத்⁴வம்ʼஸநாப்⁴யாஸத꞉
பஶ்சாத் குத்ஸிதஸும்ப⁴தை³த்யவிஜயோப்யேவம்ʼ  க்ருʼத꞉  கிம்ʼ த்வயா?
நோ சேத் பா⁴தி  கத²ம்ʼ குஸும்ப⁴விஜயீ பாதா³ப்³ஜதே³ஶோ(அ)யமி-
த்யாலாபே கி³ரிஶஸ்ய தத்³விஜயதே
மந்த³ஸ்மிதம்ʼ தே³வி  தே  ..48.. 

“பி³ப்⁴ராணேன மனோஜ்ஞயாவகரஸம்ʼ மஞ்ஜுத்⁴வனந்நூபுர-
ஶ்லேஷாலங்க்ருʼதிஶாலினா நக²மணீஜாதப்ரஸாத³ஶ்ரியா.
ஏகைனேவ பதே³ன தே³வி! மஹிஷத்⁴வம்ʼஸே
மஹீயஸ்தர꞉
ஶ்லோகோ(அ)யம்ʼ ரசிதஸ்த்வயே” தி  விபு³தா⁴꞉ ஸம்ʼஶ்லாக⁴னம்ʼ குர்வதே ..49..

पुर्वं  देवि!  पदांबुजेन महिषप्रध्वंसनाभ्यासतः
पश्चात् कुत्सितसुम्भदैत्यविजयोप्येवं  कृतः  किं त्वया?
नो चेत् भाति  कथं कुसुंभविजयी पादाब्जदेशोऽयमि-
त्यालापे गिरिशस्य तद्विजयते
मन्दस्मितं देवि  ते  ॥४८॥ 

“बिभ्राणेन मनोज्ञयावकरसं मञ्जुध्वनन्नूपुर-
श्लेषालंकृतिशालिना नखमणीजातप्रसादश्रिया।
एकैनेव पदेन देवि! महिषध्वंसे
महीयस्तरः
श्लोकोऽयं रचितस्त्वये” ति  विबुधाः संश्लाघनं कुर्वते ॥४९॥

த்வம்ʼ ஶம்போ⁴ர்மஹிஷீ  ப⁴வஸ்யக³ஸுதே! தேனோபஹாஸாய  தே
தை³த்யோ(அ)யம்ʼ  மஹிஷீப⁴வன்னுபக³த꞉  ஸோ(அ)யம்ʼ கத²ம்ʼ க்ஷம்யதே.
இத்த²ம்ʼ நூபுரநிஸ்வனைரிவ வத³ன்
பாத³ஸ்த்வதீ³யோ ருஷா
ஶஸ்த்ரப்ரக்³ரஹணாத்புரைவ மஹிஷம்ʼ
பிஷ்ணன் பரித்ராயதாம் ..50.. 

தே³வ்யா பங்கஶயோ(அ)த்³ய கோ(அ)பி மஹிஷச்ச²த்³மா
மஹான் கண்டக꞉
பாதே³னாஹத இத்யுதூ³ட⁴ஹஸிதம்ʼ ஸக்²யா
ஸமாவேதி³தே .
ஸத்³ய꞉ கண்டகஶாலினா கரதலேனாஸாத்³ய
பாதா³ம்பு³ஜம்ʼ
க்³ருʼஹ்ணன்னார்திவினோத³னாய கி³ரிஶோ
ஜீயாத் ப்ரியஸ்தே  ஶிவே ..51..

त्वं शंभोर्महिषी  भवस्यगसुते! तेनोपहासाय  ते
दैत्योऽयं  महिषीभवन्नुपगतः  सोऽयं कथं क्षम्यते।
इत्थं नूपुरनिस्वनैरिव वदन्
पादस्त्वदीयो रुषा
शस्त्रप्रग्रहणात्पुरैव महिषं
पिष्णन् परित्रायताम् ॥५०॥ 

देव्या पङ्कशयोऽद्य कोऽपि महिषच्छद्मा
महान् कण्टकः
पादेनाहत इत्युदूढहसितं सख्या
समावेदिते ।
सद्यः कण्टकशालिना करतलेनासाद्य
पादांबुजं
गृह्णन्नार्तिविनोदनाय गिरिशो
जीयात् प्रियस्ते  शिवे ॥५१॥

த்வத்பாதா³ங்கு³லிபல்லவைரக³ஸுதே ! தே³வி!
ஸ்வயம்ʼ பஞ்சபி⁴꞉
பஞ்சத்வம்ʼ க³மிதோ மஹாஸுர இதி
ஸ்வாத்மானுரூபம்ʼ  க்ருʼதம்ʼ.
ஏதைரேவ நதோ ஜனஸ்த்ரித³ஶதாம்ʼ நீதோ
மஹேஶ꞉ புனர்-
லக்ஷத்வம்ʼ க³மித꞉ ப்ரஸூனத⁴னுஷோ
விஸ்மாபனம்ʼ தத் த்³வயம்..52.. 

ப்³ராஹ்மம்ʼ மாக⁴வனம்ʼ ச வாஹனமஹோ
மந்தை³ர்க³தைர்னிந்தி³தம்ʼ
தா⁴வல்யேன நக²த்விஷாம்ʼ விஹஸிதோ
வாஹோ(அ)பி மாஹேஶ்வர꞉.
இத்த²ம்ʼ வாஹனவைரிதாம்ʼ ப⁴ஜதி தே
பாத³ஸ்ததோ மன்மஹே
காத்யாயன்யமுனா ந்யகா⁴னி மஹிஷ꞉
கார்தாந்தவாஹப்⁴ரமாத் ..53..

त्वत्पादाङ्गुलिपल्लवैरगसुते ! देवि! स्वयं पञ्चभिः
पञ्चत्वं गमितो महासुर इति स्वात्मानुरूपं  कृतं।
एतैरेव नतो जनस्त्रिदशतां नीतो महेशः पुनर्-
लक्षत्वं गमितः प्रसूनधनुषो विस्मापनं तत् द्वयम्॥५२॥ 

ब्राह्मं माघवनं च वाहनमहो मन्दैर्गतैर्निन्दितं
धावल्येन नखत्विषां विहसितो वाहोऽपि माहेश्वरः।
इत्थं वाहनवैरितां भजति ते पादस्ततो मन्महे
कात्यायन्यमुना न्यघानि महिषः
कार्तान्तवाहभ्रमात् ॥५३॥

ஸீமந்தப்ரகரே  ஸுரேந்த்³ரஸுத்³ருʼஶாம்ʼ ஸிந்தூ³ரரேகா²த்மனா
மாணிக்யத்³யுதிஸஞ்ஜ்ஞயைவ மகுடீகோடீஷு தை³த்யத்³ருஹாம்ʼ.
ஶம்போ⁴ர்மூர்த்⁴னி  ஜடாக⁴டாருணருசிவ்யாஜேன பாத³ப்ரபை⁴-
வைகா தே பரிணாமமேதி கருணாமூர்தே! கி³ரீந்த்³ராத்மஜே!..54 .. 

நோ கேஶ꞉ பரமாஶ்ரய꞉ ஸுமனஸாம்ʼபாதா³ப்³ஜரேணுஶ்ச தே
நோ மந்தா³ரஸிதா பரம்ʼ ஸ்மிதருசிர்மஞ்ஜீரயோஶ்ச த்³வயீ.
நோ பா³ஹு꞉ கலஹம்ʼ ஸமேத்ய ஜயதி
த்வத்³யானலீலாப்யஸௌ
நோ ஶும்ப⁴த்தரலாக்ஷமானனமித³ம்ʼ பாதா³ம்பு³ஜம்ʼ
சாம்பி³கே!..55..

सीमन्तप्रकरे  सुरेन्द्रसुदृशां सिन्दूररेखात्मना
माणिक्यद्युतिसंज्ञयैव मकुटीकोटीषु
दैत्यद्रुहां।
शंभोर्मूर्ध्नि  जटाघटारुणरुचिव्याजेन पादप्रभै-
वैका ते परिणाममेति करुणामूर्ते! गिरीन्द्रात्मजे !॥५४॥ 

नो केशः परमाश्रयः सुमनसां पादाब्जरेणुश्च ते
नो मन्दारसिता परं स्मितरुचिर्मञ्जीरयोश्च द्वयी।
नो बाहुः कलहं समेत्य जयति
त्वद्यानलीलाप्यसौ
नो शुंभत्तरलाक्षमाननमिदं पादांबुजं
चाम्बिके!॥५५॥

நாதே²!  தாவகவாஹஸிம்ʼஹசகிதாஸ்த்வத்பாத³மூலே நதா
நூனம்ʼ ப³ப்⁴ரமுரப்⁴ரமுப்ரியமுகா²  தி³க்கும்பி⁴வீராஶ்சிரம்ʼ.
நோசேதே³ஷ கத²ம்ʼ   தது³ன்னதஶிரஸ்ஸிந்தூ³ரஸந்தோ³ஹஜோ
ராக³ஸ்தே சரணாம்பு³ஜே பரிணமந்ந்த்³யாபி
வித்³யோததே ..56.. 

த்வத்பாதோ³யமஜாஶ்ரிதஶ்ச ருசிரஸ்பர்ஶான்விதோ யோகி³னா-
மந்த꞉ஸ்தா²க்ருʼதிரூஷ்மபா⁴க்  ச மஹிஷப்ரத்⁴வம்ʼஸனப்ரக்ரமே.
ஏவம்ʼ க²ல்வகி²லாக்ஷராத்மகமமும்ʼ
ஶைலேந்த்³ரகன்யே கத²ம்ʼ
பா⁴ஷந்தே நதவர்க³ப³ந்து⁴மபவர்கா³லம்ப³னம்ʼ
வா ஜனா꞉ ..57..    

नाथे!  तावकवाहसिंहचकितास्त्वत्पादमूले नता
नूनं बभ्रमुरभ्रमुप्रियमुखा  दिक्कुंभिवीराश्चिरं।
नोचेदेष कथं   तदुन्नतशिरस्सिन्दूरसन्दोहजो
रागस्ते चरणांबुजे परिणमन्न्द्यापि
विद्योतते ॥५६॥ 

त्वत्पादोयमजाश्रितश्च रुचिरस्पर्शान्वितो योगिना-
मन्तःस्थाकृतिरूष्मभाक्  च महिषप्रध्वंसनप्रक्रमे।
एवं खल्वखिलाक्षरात्मकममुं
शैलेन्द्रकन्ये कथं
भाषन्ते नतवर्गबन्धुमपवर्गालंबनं
वा जनाः ॥५७॥    

உன்மீலந்நக²மண்ட³லீஹிமகண꞉ ஶோணப்ரபா⁴கை³ரிகம்ʼ
பி³ப்⁴ராண꞉ பரிஶோப⁴மானகடகோ பூ⁴யோவனைகாஶ்ரய꞉.
கா³யத்ஸித்³த⁴வதூ⁴நிஷேவிததல꞉ பாத³ஸ்த்வதீ³ய꞉ ஶிவே!
ராஜத்யேஷ ஹிமாத்³ரிபாத³வதி³த³ம்ʼ
யுக்தம்ʼ ஹிமாத்³ரே꞉ ஸுதே ..58..

 தி³க்பாலைர்த³ஶபி⁴꞉ ப்ருʼத²க்ப்ருʼத²க³யம்ʼ  த்வத்பாத³யோரர்பிதோ
த்³ருʼஶ்யோ ப⁴க்த்யனுராக³ ஏவ த³ஶதா⁴
ஶோணாங்கு³லிஶ்ரீமிஷாத்.
பாதா³ப்⁴யாமபி தான் ப்ரதி ப்ரகடிதா  நூனம்ʼ ப்ரஸாதா³ங்குரா
த்³ருʼஶ்யந்தே நக²காந்திபங்க்தித³ஶகவ்யாஜேன
ஶைலாத்மஜே ..59..

उन्मीलन्नखमण्डलीहिमकणः शोणप्रभागैरिकं
बिभ्राणः परिशोभमानकटको भूयोवनैकाश्रयः।
गायत्सिद्धवधूनिषेविततलः पादस्त्वदीयः शिवे!
राजत्येष हिमाद्रिपादवदिदं
युक्तं हिमाद्रेः सुते ॥५८॥ 

दिक्पालैर्दशभिः पृथक्पृथगयं  त्वत्पादयोरर्पितो
दृश्यो भक्त्यनुराग एव दशधा
शोणाङ्गुलिश्रीमिषात्।
पादाभ्यामपि तान् प्रति प्रकटिता  नूनं प्रसादाङ्कुरा
दृश्यन्ते नखकान्तिपंक्तिदशकव्याजेन
शैलात्मजे ॥५९॥

“மேகா⁴னாம்ʼ குலிஶஸ்யசா(அ)ப்ரதிஹதா தா⁴ரா꞉ க்ரமந்தாம்ʼ சிரம்ʼ
நோ நஶ்யேன்மத³தா³னவாரிவிப⁴வோ நாகஸ்ய நாக³ஸ்ய ச.
புத்ரோயம்ʼ மம ஸைனிகாஶ்ச த³த⁴தாம்ʼ நித்யம்ʼ ஜயந்த꞉ ஸுக²ம்ʼ”.
த்வத்பாதா³ம்பு³ஜபாதின꞉ ஸுரபதேரித்த²ம்ʼ  ஜயந்த்யர்த²னா꞉..60.. 

“ஆஜ்யாஸக்தகரைர்த்³விஜன்மபி⁴ரஹம்ʼ ஹூஏய, நோ தா³னவை꞉
ஸ்வாஹாரோசிதமஸ்து பார்ஶ்வமநிஶம்ʼ தாத்³ருʼக் ச ஹவ்யம்ʼ லபை⁴.
ரக்ஷாவானிதி பூ⁴திமானிதி ச மே ஶப்³த³ப்ரஸித்³த்⁴யா ஶிவே!
நோபேக்ஷ்யோஹ” மிதி த்வத³ங்க்⁴ரினமனே ஜீயாஸுரேக்³னேர்கி³ர꞉ ..61..

“मेघानां कुलिशस्यचाऽप्रतिहता धाराः क्रमन्तां चिरं
नो नश्येन्मददानवारिविभवो नाकस्य नागस्य च।
पुत्रोयं मम सैनिकाश्च दधतां नित्यं जयन्तः सुखं”।
त्वत्पादांबुजपातिनः सुरपतेरित्थं  जयन्त्यर्थनाः॥६१॥ 

“आज्यासक्तकरैर्द्विजन्मभिरहं हूएय, नो दानवैः
स्वाहारोचितमस्तु पार्श्वमनिशं तादृक् च हव्यं लभै।
रक्षावानिति भूतिमानिति च मे शब्दप्रसिद्ध्या शिवे!
नोपेक्ष्योह” मिति त्वदंघ्रिनमने जीयासुरेग्नेर्गिरः ॥६२॥

“த்வத்³ப⁴க்தாக⁴மபு³த்³தி⁴பூர்வலிகி²தம்ʼ ஸ்யாச்சேத் க்ஷமேதா²꞉ ஶிவே!
காந்தஸ்தே மயி ரோஷவான்  குரு புனஸ்தஸ்யார்த்³ரபா⁴வம்ʼ ஶனை꞉.
தே³வி! த்வம்ʼ மஹிஷாபி⁴ஹந்த்ரி! சகிதம்ʼ த்ராயஸ்வ மே வாஹனம்ʼ”
காலஸ்யேதி ஜயந்தி தே பத³னதௌ லோலஸ்ய ஸம்ப்ரார்த²னா꞉ ..62.. 

“த⁴ர்மாசாரபரோஹமித்யவமதோ ரக்ஷோபி⁴ரேகான்வயைர்-
மஹ்யம்ʼ தே³வி  வினிந்தி³தாம்ʼ தி³ஶமது³ர்ஜாதித்³விஷஶ்சாமரா꞉.
தை³வாதி³த்யுப⁴யச்யுதோ விஶரணோ ரக்ஷ்யோஹ” மித்யாத³ய-
ஸ்த்வத்பாத³ப்ரணதௌ ஜயந்தி நிர்ருʼதேரத்யாகுலா꞉ ப்ரார்த²னா꞉ ..63.

“त्वद्भक्ताघमबुद्धिपूर्वलिखितं स्याच्चेत् क्षमेथाः शिवे!
कान्तस्ते मयि रोषवान्  कुरु पुनस्तस्यार्द्रभावं शनैः।
देवि! त्वं महिषाभिहन्त्रि! चकितं त्रायस्व मे वाहनं”
कालस्येति जयन्ति ते पदनतौ लोलस्य संप्रार्थनाः ॥६२॥ 

“धर्माचारपरोहमित्यवमतो रक्षोभिरेकान्वयैर्-
मह्यं देवि  विनिन्दितां दिशमदुर्जातिद्विषश्चामराः।
दैवादित्युभयच्युतो विशरणो रक्ष्योह” मित्यादय-
स्त्वत्पादप्रणतौ जयन्ति निरृतेरत्याकुलाः प्रार्थनाः ॥६३॥

“மத்புத்ர்யா மம வா முகுந்த³க்³ருʼஹதாபா⁴க்³யம்ʼ ந ஸங்க்ஷீயதாம்ʼ
மாஹம்ʼ பாயிஷி கும்ப⁴ஜேன முனினா கல்பாந்தஸூர்யேண வா.
த்³வேதா⁴ மே ஸுரவாஹினீத³யிததா ஸாது⁴ த்வயா ரக்ஷ்யதாம்ʼ”
த்வத்பாதா³ம்பு³ஜபாதினோ  ஜலபதேரித்த²ம்ʼ ஜயந்த்யர்த²னா꞉ ..64..   

 “விஶ்வப்ராணமயீ த்வமேவ மம து ப்ராஹுர்ஜக³த்ப்ராணதாம்ʼ
ஸர்வஸ்யாபி ஸதா³க³திர்ஹி ப⁴வதீ மாமேவமாஹுர்ஜனா꞉.
லஜ்ஜாபாத³கமீத்³ருʼஶம்ʼ ஜனனி! ந꞉ கிம்ʼ குர்மஹே பாஹி மா”-
மித்யேவம்ʼ பவனஸ்ய தே பத³னதௌ வாசோ ஜயந்த்யாகுலா꞉ ..65..

“मत्पुत्र्या मम वा मुकुन्दगृहताभाग्यं न संक्षीयतां
माहं पायिषि कुंभजेन मुनिना कल्पान्तसूर्येण वा।
द्वेधा मे सुरवाहिनीदयितता साधु त्वया रक्ष्यतां”
त्वत्पादांबुजपातिनो  जलपतेरित्थं जयन्त्यर्थनाः ॥६४॥   

“विश्वप्राणमयी त्वमेव मम तु प्राहुर्जगत्प्राणतां
सर्वस्यापि सदागतिर्हि भवती मामेवमाहुर्जनाः।
लज्जापादकमीदृशं जननि! नः किं कुर्महे पाहि मा”-
मित्येवं पवनस्य ते पदनतौ वाचो जयन्त्याकुलाः ॥६५॥

“ஶங்கோ²ல்லாஸிக³லோஜ்ஜ்வலே!
ஸமகரே! ப்த்³மேன குந்த³ஸ்மிதே
பாதா³க்³ராத்³ருʼதகச்ச²பே! முக²ஹாபத்³மே!
முகுந்தா³ஶ்ரிதே!.
இத்யஸ்மந்நிதி⁴கா³த்ரி! நீலநயனே!
சர்சாத்மிகே பாஹி மா”-
மித்த²ம்ʼ பாத³னதி꞉ ஶிவே! விஜயதே ஸக்²யு꞉
குபே³ரஸ்ய தே ..66..

 “ஸந்நாமேஷு ப⁴வத்பதா³ம்பு³ஜநக²ச்சா²யாம்ʼ
ஜடாஸங்கி³னீம்ʼ
க³ங்கே³த்யாலிஜனா வத³ந்தி விதத²ம்ʼ
மாபூ⁴ர்முதா⁴ கோபினீ.
த்³ருʼஷ்டிர்மய்யயி! நீயதாம்ʼ பருஷமப்யேகம்ʼ
வசோ தீ³யதா”
மீஶானஸ்ய ப⁴வானி! தே பத³னதாவித்த²ம்ʼ
ஜயந்த்யர்த²னா꞉ ..67..

“शंखोल्लासिगलोज्ज्वले! समकरे! प्द्मेन कुन्दस्मिते
पादाग्रादृतकच्छपे! मुखहापद्मे! मुकुन्दाश्रिते!।
इत्यस्मन्निधिगात्रि! नीलनयने! चर्चात्मिके पाहि मा”-
मित्थं पादनतिः शिवे! विजयते सख्युः कुबेरस्य ते ॥६६॥ 

“सन्नामेषु भवत्पदांबुजनखच्छायां जटासंगिनीं
गङ्गेत्यालिजना वदन्ति वितथं माभूर्मुधा कोपिनी।
दृष्टिर्मय्ययि! नीयतां परुषमप्येकं वचो दीयता”
मीशानस्य भवानि! ते पदनतावित्थं जयन्त्यर्थनाः ॥६७॥

“நாபீ⁴தோப⁴வமாதி³தஸ்தவ ப³லாத் பஶ்சாத³பீ⁴தோஸ்ம்யஹம்ʼ
த்ர்யக்ஷேண த்ரிமுகீ²க்ருʼதோ(அ)பி
சதுராஸ்யோ(அ)ஹம்ʼ தவைவ ஸ்தவை꞉.
த்வம்ʼ விஶ்வாத்மதயோபஜன்ய ந புன꞉
ஸ்ரஷ்டாரமாக்²யாஹி மா”
மித்த²ம்ʼ தே³வி! ஜயந்தி தே
பத³னதௌ வாணீபதேர்வாணய꞉ ..68.. 

“ஆஶீரஸ்தி முகே² விட³ம்ப³யதி மாம்ʼ பூ⁴யோ(அ)பி
சாஶீ꞉ஸ்ப்ருʼஹா
போ⁴கா³꞉ ஸந்தி ஸஹஸ்ரதா⁴ புனரஹம்ʼ
போ⁴கா³ன் கத²ம்ʼ ப்ரார்த²யே.
ஶேஷோஹம்ʼ ஸ்ப்ருʼஹயாம்யஶேஷஸுக²மித்யேதச்ச
ஹாஸாஸ்தத³ம்ʼ
நாதே² சிந்தய ஸர்வ” மித்யஹிபதேஸ்த்வத்பாத³பாதோ
ஜயேத் ..69..

“नाभीतोभवमादितस्तव बलात् पश्चादभीतोस्म्यहं
त्र्यक्षेण त्रिमुखीकृतोऽपि चतुरास्योऽहं तवैव स्तवैः।
त्वं विश्वात्मतयोपजन्य न पुनः स्रष्टारमाख्याहि मा”
मित्थं देवि! जयन्ति ते पदनतौ वाणीपतेर्वाणयः ॥६८॥ 

“आशीरस्ति मुखे विडंबयति मां भूयोऽपि चाशीःस्पृहा
भोगाः सन्ति सहस्रधा पुनरहं भोगान् कथं प्रार्थये।
शेषोहं स्पृहयाम्यशेषसुखमित्येतच्च हासास्तदं
नाथे चिन्तय सर्व” मित्यहिपतेस्त्वत्पादपातो जयेत् ॥६९॥

பார்வத்யா꞉ பத³மத்ரத்³ருʼஶ்யமிதிவா  பாதே³ ப⁴வத்வேன வா
ஸாது⁴த்வாத்தது³பாஸ்தயே ஹிததயா பத்³யான்யமூனி ஸ்பூ²டம்ʼ .
ஸைஷா முக்திபுரீகி³ரீந்த்³ரதனயாப⁴க்தேன நாராயணே-
நாப³த்³தா⁴ க²லு  ஸப்ததிர்தி³ஶது வ꞉ கல்யாணஹல்லோஹலம்..70.

पार्वत्याः पदमत्रदृश्यमितिवा  पादे भवत्वेन वा
साधुत्वात्तदुपास्तये हिततया पद्यान्यमूनि स्फूटं ।
सैषा मुक्तिपुरीगिरीन्द्रतनयाभक्तेन नारायणे-
नाबद्धा खलु  सप्ततिर्दिशतु वः कल्याणहल्लोहलम् ॥७०॥